5 marca w tekście w Życiu Siedleckim poprosiłem burmistrza Tadeusza Mikulskiego o zgodę na rozpoczęcie budowy parkingu za Pomnikiem Rozstrzelanych, odciążającego zatłoczone centrum naszego Miasta – ulice kardynała Wyszyńskiego, Nadwodną, Senatorską, itd. Sama miejska rada nie ma prawa stworzenia deficytu (1,5 mln zł) na sfinansowanie tego zadania - potrzebuje do tego współdziałania burmistrza.
12 marca Pan Burmistrz – ku mojemu zaskoczeniu - zareagował tekstem bardzo kąśliwym, nie tylko odmawiając prośbie, ale wręcz zarzucając mi demagogię! Nieuczciwie przy tym zasugerował, że to miejska rada ma całkowicie wolną rękę przy tworzeniu budżetu (a nie ma, jak to napisałem wcześniej), i skoro nie dopisała do propozycji burmistrza zawartych w projekcie budżetu tego parkingu, to sama jest sobie winna.
Zakończył zaś retoryczną prośbą do mnie „Proszę o pieniądze na krytą pływalnię” (20 mln zł), co niezorientowanemu czytelnikowi może sugerować, że za „zorganizowanie” pieniędzy na pływalnię odpowiedzialna jest miejska rada, a nie sam burmistrz Tadeusz Mikulski (Wspólnota Powiatowa), który wbrew ekspertom zarządzania rozpoczął w ubiegłej kadencji samorządu starania o realizację zadania krytej pływalni jako obiektu m i e j s k i e g o, a nie p o w i a t o w e g o (jak Ryki).
Czekamy więc od 2 grudnia, to znaczy od kiedy wiemy, że dotacji nie będzie, jak Pan Burmistrz rozwiąże problem, który sam stworzył. Jaką drogę zaproponuje dla realizacji budowy pływalni?
Tymczasem Pan Burmistrz odkrył swą starą metodę opowiadania o sprawach miejskich – zrzuca odpowiedzialność za swe błędy na innych, tym razem na SdG.
